Optymalizacja ścieżki

Definicja:
Optymalizacja ścieżki jest kluczowym aspektem poprawy wydajności cięcia laserowego.Główne cele obejmują spełnienie wymagań procesów przetwarzania laserowego i zwiększenie wydajności przetwarzania.

Kluczowe zasady optymalizacji ścieżki:

1. Zasada najkrótszej drogi:
   Wybierz najkrótszą ścieżkę cięcia, aby zminimalizować niepotrzebne ruchy bezczynne.

2. Przyległe cięcie:
   W przypadku kilku sąsiednich części cięcia, należy uprzywilejować cięcie sąsiednich części w celu zmniejszenia ruchu do przodu i do tyłu głowicy laserowej, a tym samym zaoszczędzić czas.

3. Grupy:
   Grupa podobnych lub identycznych wzorów do cięcia, optymalizacja sekwencji cięcia i skrócenie ogólnego czasu cięcia.

4. Symulacja i dostosowanie:
   Użyj oprogramowania do symulacji ścieżki cięcia, sprawdź, czy nie występują nieefektywności i dostosuj konstrukcję, aby zapewnić optymalne działanie cięcia.

Funkcje:

Przed rozpoczęciem operacji przetwarzania użytkownik może użyć paska narzędzi do uzyskania dostępu do[złapka W]/...[Optymalizacja cięcia]Po ustawieniu parametrów kliknij[Przegląd]/...[Symulacja]w celu zapoznania się i weryfikacji zoptymalizowanej ścieżki przetwarzania.

1. Poziom przetwarzania w warstwach:
   W jednym cyklu przetwarzania mogą być konieczne mieszanie różnych procesów. Zazwyczaj najpierw należy wykonać procesy powierzchniowe lub kontaktowe (np. rysowanie laserowe, grawerowanie lub obróbka szczotką),po którym następują procesy bezkontaktowe lub poprzecznePorządek przetwarzania warstw powinien być ustalony zgodnie ze specyficznym scenariuszem przetwarzania.

2. Odcięcie od środka na zewnątrz:
   Aby uniknąć ryzyka, że materiały po przecięciu odpadną, co mogłoby uniemożliwić ukończenie konturów wewnętrznych, zaleca się najpierw obcinanie wnętrza przed obcinaniem zewnętrznego.

3. Znalezienie najlepszego punktu wyjścia:
   W celu zminimalizowania wad, wybór odpowiedniego punktu wyjścia (np.węzły wypukłe lub wypukłe) pomaga zmniejszyć wpływ na powierzchnie krytyczne, zwiększając ogólną jakość przedmiotu.

4. Wskazówka przetwarzania bloków:
   kierunek, w którym przeprowadzane jest przetwarzanie (np. od dołu do góry, od góry do dołu, od lewej do prawej, od prawej do lewej) jest wyznaczony w celu zapewnienia uporządkowanego procesu, uniknięcia dużych skoków,i zwiększyć bezpieczeństwo podczas jednoczesnego przetwarzania i zbierania materiałów.

5. Automatyczne określanie punktów wyjścia i kierunku:
   Poza wymaganiami procesu, zwiększenie wydajności polega na zminimalizowaniu ruchów bezczynnych poprzez rozpoczęcie cięcia z najbliższych punktów.Wymaga to dostosowania punktów wyjścia (w przypadku kształtów zamkniętych) i kierunków cięcia (w przypadku kształtów niezamkniętych) pierwotnego projektu.

6. Optymalizacja kompensowania luk:
   W przypadku urządzeń o niższej wydajności lub niewystarczającej precyzji stopnia stosowana jest odpowiednia kompensacja luki w układach obróbki, zapewniająca lepszą dokładność w produkcie końcowym.